Arturo Ripstein Y Rosen (متولد 13 دسامبر 1943) کارگردان فیلم مکزیکی است.

ریپشتاین به عنوان دستیار کارگردان غیر معتبر لوئیس بووئل ، فیلم های خود را در فیلم ها کار کرد. در سال 1965 ، او اولین ویژگی خود را با نام Tiempo de Morir کارگردانی کرد. نوشته شده توسط کارلوس فوئنتس و گابریل گارسیا مارکز ، این سنت برای ساخت فیلم های مستقل که توسط نویسندگان برجسته لاتین-آمریکایی نوشته شده است ، آغاز شد. اغوا فیلم او در سال 1981 در دوازدهمین جشنواره بین المللی فیلم مسکو وارد شد. فیلم او در سال 1989 Love Lies وارد شانزدهمین جشنواره بین المللی فیلم مسکو شد. در سال 1997 ریپشتاین جایزه ملی هنر و علوم را بدست آورد ، دومین فیلمساز پس از بووئل. برخی از فیلم های ریپشتاین ، به ویژه فیلم های قبلی ، "شخصیت های برجسته شده توسط اجبار بیهوده برای فرار از [سرنوشت] خود" برجسته شدند. بسیاری از فیلم های او در فضای داخلی Tawdry فیلمبرداری شده اند ، با طرح های رنگ قهوه ای تاریک و شخصیت های حساس و حساس که موفق به دستیابی به اشاره ای از پاتوس و عزت می شوند. به گفته جاناتان کرو ، Asi es la Vida ، "جسورانه درام یونانی باستانی Medea را دوباره بازگرداند و از مجموعه ای از فلاش بک ها و دستگاه های برشت استفاده کرد". Deep Crimson ، به گفته نیویورک تایمز ، "یک پرتره ضد رومانی از یک پرستار چاق و یک گیگول کوچک بذری است که طرح خنجر زدن که جانشین جانشینی زنان تنهایی از زندگی خود است ، به یک قتل قتل تبدیل می شود."