از ویکی پدیا ، دائر ycl المعارف رایگان

چارلز هنری دانیل (5 مارس 1894 - 31 اکتبر 1963) بازیگر انگلیسی بود که یک حرفه طولانی و معتبر در صحنه و همچنین در فیلم ها داشت. او شاید بیشتر به خاطر نقش های شرور خود در فیلم هایی مانند The Great Dictator ، The Philadelphia Story و The Sea Hawk شناخته شود. به دانیل فرصت های کمی برای بازی در یک "مرد خوب" داده شد ، از جمله یک قسمت پشتیبان به عنوان Franz Liszt در فیلم بیوگرافی Song of Love (1947). نام خانوادگی او گاهی اوقات "دانیل" گفته می شود.

اولین فیلم دانیل در سال 1929 به حسادت آمد. او به عنوان استاد موریارتی در فیلم The Basil Rathbone-Nigel Bruce Sherlock Holmes فیلم The Woman in Green (1945) ظاهر شد. وی در فیلم های دیگری مانند چارلی چاپلین The Great Dictator (1940) (با بازی در Garbitsch) ظاهر شد ، به صدا درآورد ، مانند "زباله" ، تقلید جوزف گوبلز) و بدن اسنچر (1945 ، با بوریس کارلوف و بلاگوسی) - و همچنین دو فیلم دیگر در سریال های دیگر در سریال های شرویل/BaSil Rathbon شرلوک هولمز در واشنگتن (1943) با همکار موریارتی جورج زوکو.

دانیل بارون د Varville روبروی گرتا گاربو در کامیل (1936) بازی کرد. یکی دیگر از پیروزی های اولیه ، تصویر او از سسیل در زندگی خصوصی الیزابت و اسکس (1939) بود. او همچنین لرد خیانتکار ولفنگام (هیچ ارتباطی با فرانسیس والسینگام) در دریا هاوک (1940) بازی کرد ، و با ارل فلین در آنچه که اغلب یکی از دیدنی ترین شمشیر شمشیر است که تاکنون فیلمبرداری شده است ، مبارزه کرد. وقتی مایکل کورتیز او را در این فیلم بازی کرد ، هنری دانیل در ابتدا امتناع کرد زیرا او نمی تواند حصار کند. Curtiz با استفاده از سایه ها و عکس های بیش از حد شانه ، دوئل اوج را با یک فلین شمشیربازی مضاعف با برش مبتکرانه از چهره های خود انجام داد.

در اواخر جنگ جهانی دوم ، او در یکی از به یاد ماندنی ترین نقش های فیلم خود ظاهر شد ، به عنوان آقای بی رحمانه آقای بروکلهورست در جین ایر (1944) ، روبروی جوآن فونتین که در ایر بازی می کرد. در همان سال او در مظنون به عنوان همسایه باج گیری چارلز لاوتون در کنار هم ظاهر شد. در دهه 1950 و 1960 ، او تلویزیون زیادی انجام داد ، و همچنین به عنوان دكتر بدخیم دکتر امیل زوریخ در ادوارد ال کان ، چهار جمجمه جاناتان درك (1959) و در اپیزودی از ماورك ، "Pappy" مخالف جیمز گارنر در همان سال ظاهر شد. یک حرفه ای مطلق ، او همیشه در صورت لزوم در مجموعه بود و هنگام تأخیر در فیلمبرداری بی تاب بود. دایل در تقاضای زیادی برای تحویل خشک و ساردونیک خود ، به راحتی از فیلم های با بودجه بزرگ ، مانند Mutiny (بدون اعتبار) در Bounty (1962) ، به تلویزیون بدون مشکل حرکت کرد. در سال 1957 ، دانیل به عنوان پادشاه چارلز دوم انگلیس در سریال گلچین NBC ، نمایش جوزف کوتتن در قسمت "محاکمه سرهنگ خون" ظاهر شد ، با مایکل وایلدینگ در نقش عنوان. در همان سال ، وی وکیل آموزش را به مشاور مشاور پیشرو چارلز لایتون در شاهد برای دادستان (1957) بازی کرد.

این بازیگر ادعا کرد که یکی از نقش های مورد علاقه خود به عنوان سرپرست تونی کورتیس در فیلم تحسین شده Blake Edvard Mister Cory (1957) در زمانی است که حرفه بازیگر به وضوح در حال کند شدن بود ، اما دانیل برخی از بهترین و به یاد ماندنی ترین خطوط فیلم را حفظ کرد ، "یک آقا هرگز دست نمی آورد.