François Jean Blanche ، معروف به "Francis Blanche" (20 ژوئیه 1921 - 6 ژوئیه 1974) بازیگر ، خواننده ، طنز و نویسنده فرانسوی بود. او در دهه های 1950 و 1960 چهره ای بسیار محبوب در صحنه ، رادیو و فیلم ها بود. دو دختر او ، باربارا و دومینیک ، هنرمندانی با استودیوهای خود در Eze هستند.

بلانش در یک خانواده هنری ، عمدتاً از بازیگران صحنه متولد شد - از جمله پدرش لوئیس بلانش و عموی وی ، امانوئل بلانش ، که یک نقاش بود -. او تحصیلات متوسطه خود را در چهارده سال به پایان رساند ، جوانترین فرانسه در آن زمان این کار را انجام داد.

در دهه 1940 و 1950 ، بلانش بخشی از شرکت تئاتری رابرت دری لس برنکینولز بود که با او در فیلم آه بازی کرد! Les Belles Bacchantes ، با بازیگران رابرت دری ، Colette Brosset (همسر آن زمان Dhry) و Louis de Funès ؛ به کارگردانی ژان لوبیاناک در سال 1954.

بلانش با پیر داک همکاری کرد تا یک دوتایی طنز را به بهترین وجه برای Le Sâr Rabindranath Duval ، یک طرح در مورد یک Clairvoyant و Guru هندی و مزخرف هندی (1957) به یاد آورد. آنها همچنین یک سریال رادیوفونیک محبوب و به همان اندازه مزخرف ایجاد کردند ، که کاملاً مبتنی بر یک طرح جاسوسی و توطئه بسیار غیرممکن است ، Malheur aux barbus ، که در پاریس در 213 قسمت از سال 1951 تا 1952 پخش شد. همان طرح و شخصیت ها در اروپا 1 در یک سری به نام Signé Furax ، با لذت بردن از Signé Furax ، کمتر از 1،034 از 1،034 از 1 ، 0 موفقیت های مخاطبان در دوران پیش از تیلویس. بلانش همچنین به پخش شوخی های تلفنی مشهور بود ، که در آن او با ایجاد غیرممکن ترین شرایط به نظر می رسد شنوندگان را سرگرم می کند.

او شعرها را نوشت و اشعار 673 آهنگ. در صحنه ، او در Tartuffe و Néron عمل کرد و در سال 1955 ، Chevalier du Ciel ، یک اپرا توسط لوئیس ماریانو در تئاتر گیت-لیاریک.

بلانش همچنین به عنوان بازیگر و فیلمنامه نویس ، از یک فیلمبرداری موفق فیلمبرداری لذت برد. او به عنوان یک سرهنگ آلمانی سرسخت ("Obersturmführer Schulz") مقابل Brigitte Bardot در Babette S'en Va-T-En Guerre (1959) ظاهر شد. او یکی از بازیگران مورد علاقه فیلمساز فرانسوی ژرژ لاوتنر بود و در بازی Maître Folace (یک وکیل سایه دار مشاوره در مورد اوباش گانگستر رنگارنگ) در Les Tontons Flingueurs (1963) بازی کرد. بلانچ همچنین در لس باربوزز بوریس واسیلیف (1964) ظاهر شد.

او از تقلید از موسیقی کلاسیک خوشحال شد و آثار معروف مانند "Die Forelle" شوبرت (قزل آلا) را به یک قطعه دیوانه و کمی تند و تیز در مورد یک دختر رمانتیک 16 ساله که با آهنگ شوبرت وسواس دارد ، تا جایی که می تواند یک قزل آلا زنده را هنگام اجرای آن روی پیانو خود بدست آورد ، خوشحال کرد. به همین ترتیب ، او سمفونی 5 بتهوون را به یک موسیقی طولانی و کاملاً تکراری از لباس های Peg و مخترع ساختگی آن ، Jérémie-Victor Opdebec تبدیل کرد.

بلانش در سن 52 سالگی در اثر حمله قلبی با پیشینه دیابت نوع 1 درمان نشده درگذشت. او در گورستان èze دفن شده است.

منبع: مقاله "Francis Blanche" از ویکی پدیا به زبان انگلیسی ، مجوز تحت CC-BY-SA 3.0.