ژان پیر باکرری یک بازیگر ، فیلمنامه نویس و نمایشنامه نویس فرانسوی است ، متولد 24 مه 1951 در بو اسماعل (که قبلاً Castiglione) در الجزایر بود و در 18 ژانویه 2021 در پاریس درگذشت. در سال 2005 ، او از مجموعه Devoirs de Mémoires حمایت مالی کرد.

ژان پیر Sauveur Bacri در الجزایر در یک خانواده یهودی سپه ای از الجزایر متولد شد. هنگامی که الجزایر در سال 1962 استقلال به دست آورد ، خانواده به کن رسیدند. در 23 سالگی ، او جایگاه خود را در Société Générale ترک کرد ، به پاریس رفت و به عنوان بازیگر در دوره Simon و دوره ژان Périmony آموزش دید ، در حالی که در حال نوشتن نمایشنامه ها بود ، از جمله Le Doux Visage de L'Amour که او در سال 1979 جایزه دلپذیر را دریافت کرد عملکرد وی به عنوان یک دلال محبت در Le Grand Pardon توسط اسکندر آرکادی در سال 1982 باعث شد که وی برای عموم مردم شناخته شود. وی سپس با چندین کارگردان نقش های پشتیبان را ضرب کرد: دایان کوری ، کلود للووش ، کلود پینوتو ، لوک بسون ، ژان میشل ریبس ، تونی گاتلیف ، ژرارد کراوسی ، ژان پیر ، پیر تریا ، پیر تچریا ، ژان-ماری پیری پویر ، یووست و یوز و یوز و یوز رابرت و یوز رابرت. در سال 1986 ، نام او در صدر این لایحه ظاهر شد: برای Mort Un Dimanche de Pluie توسط Joël Santoni ، سپس L'Té en Pente Douce توسط Gérard Krawczyk در سال 1987.

در سال 1993 ، او در غذاهای کمدی و Dépendances بازی کرد ، که برای آن فیلمنامه را نیز نوشت. سپس او فیلمنامه را با Agnès Jaoui از سیگار کشیدن / بدون سیگار کشیدن توسط Alain Resnais (سزار برای بهترین فیلمنامه اصلی 1994) نوشت. در سال 1996 ، این دوتایی با سازمان ملل متحد Air De Famille به کارگردانی Cédric Klapisch بر روی عموم مردم منفجر شد (César برای بهترین فیلمنامه اصلی 1997). در همان سال ، ژان پیر باکری توسط آلن چابات در کمدی Didier بود. سپس ، در Connaît La Chanson توسط Alain Resnais ، که Bacri فیلمنامه را امضا کرد. (سزار برای بهترین فیلمنامه اصلی و سزار برای بهترین بازیگر نقش اول زن). در سال 1998 ، وی با کاترین دنوو در محل وندو توسط نیکول گارسیا ظاهر شد. در سال 1999 در کندی و مووی ، توسط سام کارمان. در سال 2000 ، او در فیلم Le Goût des Autres به کارگردانی Agnès Jaoui (سزار برای بهترین فیلمنامه) بازی کرد. او در فیلمنامه Asterix و Obelix ، Mission Cleopatra توسط آلن چابات شرکت کرد و فیلم را روایت کرد.

او فیلم های خود را با یک خدمتکار ، توسط کلود برری ادامه داد. در سال 2003 ، در احساسات LES توسط نومی لوووسکی. در سال 2004 ، در Comme Une Image ، توسط Agnès Jaoui ، (جایزه فیلمنامه در جشنواره فیلم کن 2004). این امر در سال 2006 طبق گفته چارلی توسط نیکول گارسیا ، در سال 2008 با من درباره باران توسط Agnès Jaoui با من صحبت خواهد کرد. در سال 2009 ، وداع گری توسط ناسیم آماوش. در سال 2011 ، قبل از طلوع آفتاب توسط رافائل ژولوت. در سال 2012 ، او در چرچر هورتنس توسط پاسکال بونیتزر بازی کرد. در سال 2013 ، او برای ششمین فیلم بلند Au Bout du Conte با Agnès Jaoui دوباره به هم پیوست. در سال 2015 او در زندگی بسیار خصوصی Monsieur SIM توسط میشل لکلرک بود. در سال 2016 ، در حال حاضر توسط Pascal Bonitzer در حال حاضر توسط Pascal Bonitzer. سال بعد ، او عنوان گراند فروید و Le Sens de la Fête را عنوان کرد. او همچنین در سانتا و سی توسط آلن چابات ظاهر می شود. در سال 2018 ، در مکان Publique توسط Agnès Jaoui ، سپس او در Photo de Famille بازی کرد.

ژان پیر باکری در 18 ژانویه 2021 در پاریس در 69 سالگی در پاریس درگذشت.