کریستین حکیم

(Christine Hakim)
هرلینا کریستین ناتالیا حکیم (متولد 25 دسامبر 1956 ، در کوالا تونگکال ، جامبی) یک بازیگر ، تهیه کننده فیلم و فعال اندونزی است. کریستین از اجداد مختلط است و ریشه های خانوادگی Aceh ، Minang ، Java و خاورمیانه دارد.

کریستین حکیم در جامبی متولد شد و در یوگیاکارتا بزرگ شد و در ابتدا آرزو داشت که معمار یا روانشناس شود. مسیر شغلی او هنگامی تغییر کرد که وی توسط کارگردان Teguh Karya برای فیلم خود در سال 1973 Cinta Pertama (عشق اول) کشف شد. نقش او در این فیلم جایزه سیترا را برای بهترین بازیگر نقش اول زن به دست آورد و او را متقاعد کرد که حرفه ای را در بازیگری دنبال کند. از آن زمان ، او در فیلم های متعددی از جمله بدای پاستای برلالو (طوفان مطمئناً عبور خواهد کرد) در سال 1977 و Tjoet nja 'dhien در سال 1988 بازی کرده است. از سال 2018 ، او هشت جایزه Citra را به دست آورده بود ، جوایز موفقیت در طول زندگی از جشنواره فیلم اندونزی ، جوایز بازیگران فیلم اندونزی و جشنواره بین المللی فیلم Cinemanila را دریافت کرده بود و به عنوان عضو هیئت منصفه در جشنواره فیلم کن 2002 خدمت کرد.

کریستین کار خود را در سال 1998 در تولید فیلم گسترش داد و Daun di Atas Bantal (برگ روی بالش) و Pasir Berbisik (Whispering Sands) تولید کرد. او بعداً به فیلمبرداری مستند پرداخت و به عنوان مدافع آموزش و آگاهی از اوتیسم درآمد. از سال 2008 ، او به عنوان سفیر اندونزی در یونسکو خدمت کرده است و با تمرکز بر موضوعات آموزش و پرورش.

کریستین در ابتدا قصد بازیگری را نداشت. او آرزو داشت که معمار یا روانشناس شود. با این حال ، سرنوشت او هنگامی تغییر کرد که Teguh Karya به او نقش در سینتا پرتاما را ارائه داد. او پس از دیدن عکسهای مدلینگش در یک مجله ، که او صرفاً برای کمک به یک دوست انجام داده بود ، به او نزدیک شد. کریستین که قادر به امتناع از رفتارهای گرم و دوستانه کارییا نیست ، توضیح داد که چگونه او "او را به آرامی مانند یک ماهیگیر می چرخاند." علیرغم اینکه در ابتدا قصد ترک بازیگری را پس از اتمام شلیک داشت ، کار او در سینتا پرتاما جایزه سیترا را برای بهترین بازیگر نقش اول زن پیشرو به دست آورد و او را متقاعد کرد که به بازیگری ادامه دهد.

Teguh Karya بعداً فاش كرد كه وی با تهیه كننده فیلم در مورد بازیگران كریستین بحث كرده است. تهیه کننده نگران این بود که او "خیلی لاغر باشد و فاقد چهره ای باشد" ، که کاریا به آن پاسخ داد ، "آیا ما یک فیلم می فروشیم یا سینه می فروشیم؟"

در سال بعد ، کریستین در فیلم دیگری به کارگردانی Teguh Karya ، Kawin Lari (Elopement) بازی کرد. این تجربه به او درک عمیق تری از بازیگری داد و به او اجازه می داد "زندگی را از دیدگاه متفاوت از طریق مطالعه شخصیت ببیند." در سال 1976 ، او در Sesuatu Yang Indah (چیزی زیبا) به کارگردانی Wim Umboh بازی کرد و اولین فیلمی را که در آن کریستین از صدای خودش استفاده می کرد ، نشان داد. در فیلم های قبلی ، صدای او توسط تیتای قدارش لقب گرفته بود زیرا صدای طبیعی او "خیلی عمیق" تلقی می شد. در سال 1977 ، او در Badai Pasti Berlalu ظاهر شد ، که در جلد آلبوم پوستر و موسیقی متن فیلم به نمایش درآمد.

کریستین در نوامبر 1983 14 فیلم اندونزیایی را در جشنواره سه قاره نانت به نمایش گذاشت و نیمی از آنها را ظاهر کرد. دو سال بعد ، او در جشنواره کن به عنوان ناظر شرکت کرد و با پیر Risient رابطه کاری برقرار کرد که بعداً به آوردن فیلم های او به کن کمک کرد.