Kanjeng Raden Tumenggung Irwan Susetyo Pakusadewo ، که با نام صحنه Tio Pakusadewo (متولد 2 سپتامبر 1963) شناخته می شود ، بازیگر اندونزیایی است. وی دو جایزه CITRA را برای بهترین بازیگر نقش اول مرد در جشنواره فیلم اندونزی ، برای Lagu Untuk Seruni (1990) و Identitas (2008) کسب کرده است.

TIO در 2 سپتامبر 1963 در جاکارتا متولد شد. او در سنین پایین علاقه به هنر نشان داد و در حالی که در مدرسه ابتدایی بود ، رقص را به دست گرفت. در ارشد ارشد او با گروه تئاتر مدرسه فعال بود و پس از فارغ التحصیلی در سال 1985 TIO در موسسه هنر جاکارتا ثبت نام کرد. از طرف او به عنوان یک مدل کار کرد و در سال 1987 اولین فیلم سینمایی خود را با بازی مقابل رانو کارنو در Bilur-Bilur Penyesalan (نوارهای پشیمانی) ، اقتباسی از رمان توسط میرا دبلیو انجام داد.

در سال 1988 TIO چهار نقش از جمله یکی در Catatan Si Boy II (دفتر خاطرات II) را به دست آورد ، که به او شناخته شد. شهرت وی از طریق نقش وی در سینتا دلام سپوتونگ روتی گارین نوگروهو (عشق در یک تکه نان ؛ 1990) ، که برنده جایزه سیترا برای بهترین فیلم در جشنواره فیلم اندونزی 1991 شد. همچنین در سال 1991 ، TIO اولین جایزه CITRA خود را برای بازیگری دریافت کرد ، به دلیل نقش خود به عنوان یک آهنگساز عجیب و غریب در Lagu Untuk Seruni.

در اوایل دهه 1990 ، صنعت فیلم داخلی با کاهش شدید روبرو شد و TIO شروع به تمرکز روی اپرا صابون کرد. در سال 1993 ، او خانه تولیدی خود را به نام Kalbuku تأسیس كرد كه چندین سریال از جمله Desy (1994) ، Lakon Tiga Duda (داستان سه بیوه ؛ 1994) ، Anak-Anak Menteng (فرزندان Menteng ؛ 1996) ، Telaga Kesabaran (دریاچه صبر ؛ 1996) ، و Tira Sutra (Silk Curtains) ؛ این شرکت اگرچه در ابتدا بسیار موفق بود ، اما به زودی با مشکلات مالی روبرو شد و بسته شد. TIO همچنین با اعتیاد به مواد مخدر روبرو شد. آخرین نقش فیلم بلند او از هزاره در کولدساک (بن بست) بود ، یک فیلم ایندی که به کارگردانی میرا لمانا ، ریزا مانتوانیا ، ریری ریزا و نان تریونی بود. این فیلم در سال 1999 اکران شد.

TIO تا سال 2004 ، هنگامی که او یک "بابا شکر" را در فیلم هانی ساپوترا ویرجین به تصویر کشید ، به صنعت فیلمبرداری بازگردد. نقش فیلم بعدی او ، در Nia Dinata ، Berbagi Suami (عشق به اشتراک ؛ 2006) ، به عنوان چند همسری بود که از چهار همسر خود می ترسد. از سال 2007 ، TIO هر سال حداقل در دو فیلم ظاهر می شود. این ژانرهای مختلف ، از جمله فیلم ترسناک Legenda Sundel Bolong (Legend of Sundel Bolong ؛ 2007) ، کمدی Quickie Express (2007) ، درام سانگ پناری (رقصنده ؛ 2011) و هیجان انگیز پینتو ترلانگ (درب ممنوع ؛ 2009).

در سال 2010 به TIO عنوان Kanjeng Raden Tumenggung از دادگاه سلطنتی در سلطانیت یوگیاکارتا اعطا شد. که از آن فرود آمده است. در آن سال او همچنین یک مدرسه بازیگری را در کمانگ ، جاکارتای جنوبی تأسیس کرد ، زیرا او کیفیت اکثر بازیگران و بازیگران جدید اندونزیایی را فقیر می دانست. این مدرسه روشی را برای بازیگری که توسط خود Tio ساخته شده است آموزش می دهد.

از ویکی پدیا ، دائر ycl المعارف رایگان