سیلوانا مانگونو (21 آوریل 1930 - 16 دسامبر 1989) بازیگر زن ایتالیایی بود. او یکی از نسلی از تسیپیان بود که از جنبش نئورئالیستی ناشی می شد و به یک ستاره بزرگ زن تبدیل شد و در دهه های 1950 و 1960 به عنوان یک نماد جنسی در نظر گرفت. او سه بار در دیوید دی دوناتلو برای بهترین بازیگر زن - برای محاکمه ورونا (1963) ، جادوگران (1967) و Cardlayer علمی (1973) - و Nastro d'Argento برای بهترین بازیگر زن دو بار پیروز شد.

مانگونو در طول جنگ جهانی دوم در فقر بزرگ شد و به عنوان یک رقصنده آموزش دید و قبل از برنده شدن در یک شرکت کننده زیبایی خانم رم در سال 1946 به عنوان الگویی کار کرد. این منجر به کار در فیلم ها شد. او در Bitter Rice (1949) به موفقیت دست یافت و در ادامه کار موفقیت آمیز در فیلم ها را انجام داد و با بسیاری از کارگردانان قابل توجه مانند پیر پائولو پاسولینی ، لوچینو ویسکونی ، آلبرتو لاتوادا و ویتوریو د سیکا همکاری کرد. کار او به خوبی در دهه 50 ادامه یافت ، با حمایت از نقش های دیوید لینچ در Dune (1984) و Nikita Mikhalkov Dark Eyes (1987).

مانگونو همسر تهیه کننده بین المللی فیلم Dino de Laurentiis بود و چهار فرزند با او داشت ، از جمله Veronica de Laurentiis و Raffaella de Laurentiis.

توضیحات بالا از مقاله ویکی پدیا Silvana Mangano ، دارای مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.