ویوین لی (متولد ویویان مری هارتلی در 5 نوامبر 1913 ، در دارجیلینگ ، انگلیس انگلیس) بازیگر انگلیسی بود که به خاطر نقش هایش در هالیوود و تئاتر انگلیس مشهور بود. او دو جایزه اسکار برای بهترین بازیگر زن را به دست آورد و اسکارلت اوهارا را در Gone With the Wind (1939) و Blanche Dubois در خیابان خیابانی به نام Desire (1951) به تصویر کشید ، هر دو اجرا که جای او را در بین بزرگترین بازیگران سینمای کلاسیک قرار داد.

لی تنها فرزند ارنست هارتلی ، یک کارگزار بریتانیایی و گرتروود یاکجی بود که دارای اجداد آنگلو-هندی و ارمنی بود. او دوران کودکی خود را بین انگلیس و اروپا گذراند و قبل از ثبت نام در آکادمی رویال هنر نمایشی (RADA) در لندن در سال 1932 ، در مدارس صومعه شرکت کرد و صحنه ای را برای حرفه بازیگری خود رقم زد.

اولین فیلم او در بازیگران به دنبال (1934) بود و پس از آن نقش هایی در فیلم های انگلیس مانند Fire Over England (1937) ، جایی که او در کنار لورنس الیویه بازی کرد. همکاری حرفه ای آنها به زودی به یک عاشقانه برجسته تبدیل شد و جذابیت عمومی را به خود جلب کرد.

نقش موفقیت آمیز لی اسکارلت اوهارا در Gone With the Wind (1939) بود ، بخشی که او در جستجوی بازیگران افسانه ای صدها بازیگر زن را شکست داد. این فیلم به یکی از مشهورترین تاریخ سینمایی تبدیل شد و عملکرد او باعث تحسین بین المللی شد و اولین جایزه اسکار او را تضمین کرد.

لی همچنان در فیلم هایی مانند Bridge Waterloo (1940) و آن زن همیلتون (1941) بازی می کرد ، که اغلب با الیویه کار می کرد ، که او در سال 1940 ازدواج کرد. اتحادیه آنها 20 سال به طول انجامید ، که در طی آن آنها یکی از زوج های معتبر تئاتر و فیلم شدند و در تولیدات شکسپیر و سه فیلم بازی می کردند.

در سال 1951 ، او دومین جایزه آکادمی خود را برای یک خیابان خیابانی به نام Desire به دست آورد ، جایی که تصویر او از بلانش دوبوسی عمیقاً شخصی بود و منعکس کننده مبارزات خودش با سلامت روانی بود.

لی از اختلال دوقطبی رنج می برد ، که به شدت بر حرفه و روابط شخصی وی تأثیر گذاشت. او همچنین با سل مزمن ، که برای اولین بار در اواسط دهه 1940 تشخیص داده شد ، که در نهایت منجر به مرگ وی در 8 ژوئیه 1967 ، در سن 53 سالگی شد.

وی پس از طلاق الیویه در سال 1960 ، او با بازیگر جان ماریوله ، بازیگر ، که تا زمان گذشت در کنار او ماند ، همراهی کرد.

با وجود دوره های ناپایداری شغلی ، لی یکی از مشهورترین بازیگران زن خود است. در سال 1999 ، موسسه فیلم آمریکایی (AFI) او را به عنوان شانزدهمین ستاره بزرگ فیلم زن سینمای کلاسیک هالیوود قرار داد. او همچنین جایزه تونی را برای تواریچ (1963) به دست آورد و ثابت کرد که استعداد او فراتر از فیلم است.

زیبایی ، استعداد و فداکاری او او را به یک نماد ماندگار تبدیل کرد و اجراهای وی همچنان در سراسر جهان مورد مطالعه و تجلیل قرار می گیرد.