ژرژ Franju یک فیلمساز فرانسوی بود. وی در Fougères ، Ille-et-Vilaine متولد شد. قبل از کار در سینمای فرانسه ، Franju چندین کار مختلف داشت. Franju نیز به طور خلاصه در ارتش در الجزایر بود و در سال 1932 مرخص شد. در بازگشت وی ، Franju تحصیل کرد تا به یک طراح مجموعه تبدیل شود و بعداً زمینه هایی را برای سالن های موسیقی از جمله Casino de Paris و Folles Bergère ایجاد کرد.

در اواسط دهه سی ، Franju و Henri Langlois از طریق برادر دوقلوی Franju ژاک Franju دیدار کردند. علاوه بر ایجاد فیلم کوتاه 16 میلی متری Le Métro ، Langlois و Franju همچنین یک مجله فیلم کوتاه مدت را راه اندازی کردند و یک کلوپ فیلم به نام Le Cercle du Cinema را با 500 فرانک که از والدین لانگلوئیس وام گرفته بود ، ایجاد کرد. این باشگاه فیلم های خاموش از مجموعه های خود را نشان داد که به دنبال آن بحث غیر رسمی در مورد آنها در بین اعضا بود. از Le Cercle du Cinema ، Franju و Langlois در سال 1936 Cinématheque Française را تأسیس کردند.

Franju در اوایل سال 1938 با Cinématheque Française از نزدیک ارتباط نزدیکی داشت و تنها در دهه 1980 هنگامی که به عنوان مدیر افتخاری هنری Cinématheque منصوب شد ، دوباره با آن ارتباط برقرار کرد.

در سال 1949 ، Franju کار را روی یک سری از نه فیلم مستند آغاز کرد. اشغال نازی پاریس و صنعتگرایی پس از جنگ جهانی دوم بر آثار اولیه Franju تأثیر گذاشت. با سر در برابر دیوار (فرانسوی: La Tête Contre Les Murs) در سال 1958 ، Franju به سمت فیلم های بلند داستان روی آورد. ویژگی دوم او فیلم ترسناک Eyes بدون چهره (فرانسوی: Les Yeux Sans Visage) درباره جراح بود که سعی می کند با پیوند زدن به آن چهره های زنان زیبا ، چهره ویران شده دخترش را ترمیم کند. فیلم او در سال 1963 جودکس ادای احترام به سریال های فیلم خاموش جودکس و فانتوما بود. در سالهای بعد Franju ، کار فیلم او کمتر شد. Franju گهگاه به تلویزیون کارگردانی می کرد و در اواخر دهه هفتاد از فیلم سازی بازنشسته می شد تا ریاست Cinématheque Française را به عهده بگیرد. کلر کلوزوت در مطالعه سینمای فرانسه از زمان موج جدید فرانسه ، سبک فیلم Franju را "یک رئالیسم خارق العاده خارق العاده که از سوررئالیسم و ​​سینمای علوم ژان Painlevé به ارث رسیده است ، توصیف کرد و تحت تأثیر اکسپرسیونیسم لنگ و مورنو قرار گرفت". تمرکز Franju بر جنبه بصری فیلم سازی بود ، که وی ادعا می کرد یک کارگردان را به عنوان یک Auteur مشخص کرده است. Franju ادعا کرد که "هدیه نوشتن داستان ندارد" و به آنچه که او به عنوان "شکل دادن به شکل" فیلم توصیف کرده بود ، متمرکز شده است.

Franju همچنین بسیار تحت تأثیر سورئالیسم بود. او برای "بیدار شدن" مخاطبان خود از عناصر سورئالیسم و ​​وحشت شوک در فیلم های خود استفاده کرد. Franju سابقه طولانی دوستی با سورئالیست های مشهور از جمله آندره برتون داشت و تأثیر این جنبش در آثار او بسیار مشهود است. Franju از این عناصر برای پیوند وحشت ، تاریخ و تفسیر طعنه آمیز در مورد ایده آل پیشرفت مدرنیته استفاده می کند. به نقل از Franju گفته است: "این ترکیب بد است ، این سنتز اشتباه است ، که دائماً توسط چشم به نظر می رسد ، ما را از دیدن همه چیز عجیب باز می دارد."

توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا ، Georges Franju ، دارای مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.