بازیگر برجسته و خوش تیپ آمریکایی در دهه 50 و 60 ، که اغلب به عنوان سربازان یا انواع بیرونی در فضای باز بازی می شود. هرگز یک مدعی جدی برای ستارگی فیلم ، او به عنوان بازیگر مهمان در وسترن و درام های پلیس بهتر در صفحه کوچک خدمت می کرد. یک نیویورکر بومی ، شان در ساعت 14 مدرسه را ترک کرده بود و میزبان مشاغل کوتاه مدت بر روی رانش ها ، باندهای ساختمانی و قایق های اسفنجی قبل از فرود آمدن خود در موقعیتی در فیلم های ABC فیلم در هالیوود بود. وی متعاقباً توسط برادران وارنر امضا شد و در سال 1958 اولین فیلم خود را در نقش کمی انجام داد. وی در ادامه به مطالعه درام در استودیوی این بازیگر در نیویورک رفت و در یک زمان درآمد خود را به عنوان یک فروشگاه میسی در SANTA CLAUS تکمیل کرد. شان در اوایل دهه 60 دو بار در برادوی ظاهر شد و در تولید تئاتر تور Camelot Lancelot بازی کرد. از آنجا که او صدای باریتون خوبی داشت ، او نیز در تصویر حرکتی نقش بازی کرد اما در نهایت به فرانکو نرو (که با طعنه آمیز مجبور شد لقب بگیرد!) از دست داد.

او سرانجام نقش اصلی فیلم یادداشت را به عنوان یک نیروی دریایی در مقابل ژان سبرگ در هیجان روانشناختی لحظه به لحظه (1966) به دست آورد. با این حال ، عملکرد وی تا حدودی خاموش به نظر می رسید و کارگردان ، مروین لروی ، بعداً ابراز ناراحتی در عدم بازیگری بازیگر کالیبر پل نیومن به جای آن کرد. شان به طور خلاصه با جان میلز در یک سری 1967 به عنوان یک وکیل Hotshot ضربه ای (Slash Gunslinger) بازی کرد و به یک دادستان بریتانیایی "گرین هورن" که در مراحل قانونی در قرن نوزدهم آریزونا درگیر است ، شاگرد کرد. علی رغم فرضیه نسبتاً خسته کننده و بهره مندی از شلیک به رنگ (اغلب در مکان) ، داندی و کلهان (1967) شلاق زدند و پس از تنها 13 قسمت کنسرو شدند. شان در اصل به حاشیه های صفحه نمایش پس از آن منتقل شد و در اوایل دهه 80 بازنشسته شد تا به مشاغل ساخت و ساز استخر شنا برود.