اورسون ولز
(Orson Welles)
جورج اورسون ولز (6 مه 1915 - 10 اکتبر 1985) ، معروف به Orson Welles ، کارگردان فیلم آمریکایی ، بازیگر ، کارگردان تئاتر ، فیلمنامه نویس و تهیه کننده بود که در فیلم ، تئاتر ، تلویزیون و رادیو بسیار کار می کرد. ولز با توجه به تولیدات دراماتیک نوآورانه و همچنین صدای و شخصیت متمایز خود ، به عنوان یکی از موفق ترین هنرمندان دراماتیک قرن بیستم ، به ویژه برای کارهای اولیه مهم و تأثیرگذار خود - به علت رابطه بدنام مشهور او با هالیوود شناخته می شود. سبک کارگردانی متمایز او ، فرم های روایی لایه ای و غیرخطی ، کاربردهای خلاقانه از نورپردازی مانند Chiaroscuro ، زاویه های دوربین منحصر به فرد ، تکنیک های صوتی وام گرفته شده از رادیو ، عکس های تمرکز عمیق و طولانی طول می کشد. کار طولانی مدت ولز در فیلم به دلیل تلاش وی برای کنترل هنری در مقابل فشار استودیوها ذکر شده است. بسیاری از فیلم های او به شدت ویرایش شده بودند و برخی دیگر منتشر نشده بودند. وی به عنوان یک نیروی خلاق بزرگ و به عنوان "Auteur نهایی" مورد ستایش قرار گرفته است.
پس از کارگردانی تعدادی از تولیدات تئاتری پرمخاطره در اوایل بیست سالگی ، از جمله اقتباس نوآورانه مکبث و گهواره ویل راک ، ولز شهرت ملی و بین المللی را به عنوان کارگردان و راوی اقتباس رادیویی 1938 از رمان H. G. Wells The War of the Worlds اجرا شده برای The Radio Drama Anthology Series Mercury Theatreation On The Air پیدا کرد. گزارش شده است که وقتی شنوندگان فکر می کردند حمله به موجودات فرازمینی رخ داده است ، باعث وحشت گسترده شده است. اگرچه این گزارشات از وحشت عمدتاً نادرست و بیش از حد بود ، اما ولز را به شهرت فوری رساندند.
Citizen Kane (1941) ، اولین فیلم او با RKO ، که در آن او در نقش چارلز فاستر کین بازی کرد ، اغلب بزرگترین فیلمی است که تاکنون ساخته شده است. چندین فیلم دیگر او ، از جمله "Ambersons با شکوه (1942) ،" بانوی از شانگهای (1947) ، Touch of Evil (1958) ، صدای جیر جیر در نیمه شب (1965) و F برای Fake (1974) ، نیز به طور گسترده ای شاهکار محسوب می شوند.
در سال 2002 ، وی در دو نظرسنجی جداگانه مؤسسه فیلم بریتانیا در بین کارگردانان و منتقدین به بزرگترین کارگردان فیلم در تمام دوران رای داده شد و بررسی گسترده ای از اجماع انتقادی ، بهترین لیست ها و گذشته نگر تاریخی او را تحسین برانگیزترین کارگردان در تمام دوران می نامد. اندرو ساریس در کتاب تأثیرگذار انتقاد فیلم سینمای آمریکا: کارگردانان و مسیرهای 1929-1968 او را در "پانتئون" از 14 کارگردان بزرگ فیلم که در ایالات متحده کار کرده بودند ، قرار داد. ولز که به دلیل صدای باریتون خود مشهور بود ، بازیگر بسیار خوبی بود و در 100 سال AFI به شماره 16 رای داده شد ... 100 ستاره از بزرگترین بازیگران فیلم آمریکایی در تمام دوران. او همچنین یک بازیگر مشهور صحنه شکسپیر و یک جادوگر برجسته بود که در نمایش های تنوع سربازان در سالهای جنگ بازی می کرد.
