از ویکی پدیا ، دائر ycl المعارف رایگان

ایرنه دون (متولد ایرنه ماری دون ، 20 دسامبر 1898 - 4 سپتامبر 1990) بازیگر و خواننده فیلم آمریکایی و خواننده دهه 1930 ، 1940 و اوایل دهه 1950 بود. Dunne پنج بار برای جایزه اسکار بهترین بازیگر زن معرفی شد ، به دلیل اجراهای خود در Cimarron (1931) ، Theodora Goes Wild (1936) ، حقیقت افتضاح (1937) ، عشق عشق (1939) و من به یاد می آورم مادر (1948). در سال 1985 ، به دلیل خدمات خود به هنرها ، به دونسی افتخارات مرکز کندی اهدا شد. Dunne در حالی که در سال 1929 با شرکت Road Show Boat در حال بازی با شرکت Road of Show Boat بود ، کشف شد. او با RKO قراردادی امضا کرد و در اولین فیلم خود با نام Leathernecking (1930) ظاهر شد ، یک نسخه فیلم از Arms Musical Present. در دهه سی سالگی که اولین فیلم خود را ساخت ، او با بازیگران جوان تر برای نقش ها در رقابت خواهد بود و از این کار سودمند است که از سؤالاتی که سن او را نشان می دهد ، سودمند است. تبلیغ کنندگان وی این عقیده را تشویق کردند که وی در سال 1901 یا 1904 به دنیا آمده است ، و اولی تاریخ حکاکی شده بر روی سنگ قبر وی است.

در دهه 1930 و 1940 ، دان در فیلم هایی مانند خیابان اصلی پشت (1932) و وسواس با شکوه اصلی (1935) به یک قهرمان صفحه نمایش محبوب شکوفا شد و نقش خود را به عنوان مگنولیا در نمایش قایق (1936) به کارگردانی جیمز نهنگ ایجاد کرد. عشق Affair (1939) اولین سه فیلم است که او در مقابل چارلز بویر ساخته است. او در نسخه فیلم Fred Astaire-Ginger Rogers از موسیقی Roberta (1935) ، "دود در چشمان شما می شود" آواز خواند.

دون از تلاش برای اولین نقش کمدی خود ، همانطور که شخصیت عنوان در تئودورا وحشی می شود (1936) بسیار مورد توجه قرار گرفت ، اما کشف کرد که او از آن لذت می برد. او معلوم شد که دارای استعداد کمدی است ، با داشتن یک استعداد برای ترکیب ظریف و مادکاپ ، کیفیتی که او در فیلم هایی مانند The Fairful Truth (1937) و همسر مورد علاقه من (1940) به نمایش گذاشت ، هر دو با بازی کری گرانت. نقش های دیگر شامل جولی گاردینر آدامز در پنی سرناد (1941) ، دوباره با گرانت ، آنا و پادشاه سیام (1946) به عنوان آنا لئونوونز ، روز لاوینیا در زندگی با پدر (1947) و مارتا هانسون در من به یاد می آورم مادر (1948). در Mudlark (1950) ، او تقریباً تحت آرایش سنگین به عنوان ملکه ویکتوریا قابل تشخیص نبود.

کمدی که در درختان رشد می کند (1952) به آخرین عملکرد صفحه نمایش Dunne تبدیل شد ، اگرچه او سالها پس از آن در جستجوی اسکریپت های فیلم مناسب ماند. سال بعد ، او در آغاز مارس در سال 1953 ویترین Dimes در شهر نیویورک بود. در حالی که در شهر بود ، او به عنوان مهمان رمز و راز در خط من چیست؟ او همچنین در تئاتر فورد ، تئاتر جنرال الکتریک و Schlitz Playhouse Stars اجراهای تلویزیونی انجام داد و تا سال 1962 همچنان به فعالیت خود ادامه داد.

در سال 1952-53 ، دان ، ویراستار روزنامه سوزان آرمسترانگ در برنامه رادیویی Bright Star بازی کرد. کمدی 30 دقیقه ای سندیکا نیز با بازی Fred MacMurray بازی کرد.

دون در مصاحبه ای اظهار داشت که او فاقد "جاه طلبی وحشتناک" برخی از بازیگران دیگر است و گفت: "من به بازیگری رفتم و بیرون کشیدم. بازیگری همه چیز نیست. زندگی است."