کیم جونگ ایل ، متولد یوری ایرسنوویچ کیم در 16 فوریه 1941 ، سیاستمدار کره شمالی بود که دومین رئیس جمهور کره شمالی بود. وی به دنبال مرگ پدرش کیم ایل سونگ در سال 1994 تا زمان مرگ خود در سال 2011 ، هنگامی که پسرش کیم جونگ اون جانشین او شد ، کره شمالی را رهبری کرد. پس از آن ، کیم جونگ ایل به عنوان دبیر کل ابدی WPK اعلام شد.

در اوایل دهه 1980 ، کیم وارث آشکار رهبری کره شمالی شد ، بنابراین سلسله کیم را تأسیس کرد و او پست های مهمی را در سازمان های حزب و ارتش به عهده گرفت. کیم دبیرکل حزب کارگران کره (WPK) ، رئیس جمهور WPK ، رئیس کمیسیون دفاع ملی (NDC) کره شمالی و فرمانده عالی ارتش مردم کره (KPA) ، چهارمین ارتش ایستاده در جهان بود.

کیم رهبری را در دوره ای از بحران فاجعه بار اقتصادی در میان انحلال اتحاد جماهیر شوروی ، که بر روی آن به شدت به تجارت مواد غذایی و سایر منابع وابسته بود ، که قحطی را به همراه داشت ، به عهده گرفت. کیم با سیاست های Songun ("نظامی اول") نقش ارتش را تقویت کرد و ارتش را به عنوان سازمان دهنده مرکزی جامعه مدنی تبدیل کرد. قانون کیم همچنین شاهد اصلاحات اقتصادی ، از جمله افتتاح پارک صنعتی Kaesong در سال 2003 بود.

به دنبال عدم حضور کیم در رویدادهای مهم عمومی در سال 2008 ، ناظران خارجی تصور کردند که کیم یا به شدت بیمار شده است یا درگذشت. در 19 دسامبر 2011 ، دولت کره شمالی اعلام کرد که وی دو روز قبل درگذشت ، پس از آن فرزند سوم وی ، کیم جونگ اون ، به یک مقام ارشد در WPK حاکم ارتقا یافت و جانشین وی شد.