چارلی هال
(Charlie Hall)
از ویکی پدیا ، دائر ycl المعارف رایگان
چارلی هال (19 اوت 1899 - 7 دسامبر 1959) بازیگر فیلم انگلیسی بود. او بیشتر به عنوان "معصومیت کوچک" لورل و هاردی شناخته می شود و تقریباً در 50 فیلم با آنها ظاهر شد ، به طوری که هال متداول ترین بازیگر فیلم های آنها بود.
هال در Ward End ، بیرمنگام ، وارویکشایر متولد شد و نجاری را به عنوان تجارت یاد گرفت ، اما به عنوان یک نوجوان ، وی عضو گروه فرد کارنو از کمدین های صحنه شد. در اواخر نوجوانی ، وی به خواهرش در نیویورک دیدار کرد و در آنجا ماند و به عنوان یک مرحله شکن اشتغال پیدا کرد. او در حالی که در پشت صحنه کار می کرد ، با بابی دون بازیگر طنز آشنا شد و آنها دوست شدند. دون هال را متقاعد کرد که دوباره در بازیگری چاقو بزند ، که او انجام داد. در اواسط دهه 1920 ، هال برای هال روچ کار می کرد. استن لورل ، یکی از ستاره های کمدی روچ ، همچنین فارغ التحصیل گروه کارنو بود.
به عنوان یک بازیگر ، هال با کمدین هایی چون باستر کیتون و چارلی چیس کار می کرد ، اما به بهترین وجه به عنوان یک فویل طنز برای لورل و هاردی به یاد می آید. او در تقریباً 50 فیلم آنها ، گاهی اوقات در قسمت های بیتی ظاهر می شد ، اما اغلب به عنوان یک صاحبخانه یا حریف در بسیاری از سکانس های به یاد ماندنی تیت برای تات. چارلی هال (که به عنوان سالن "چارلی" در کمدی های روچ صورتحساب داده شده بود) بر خلاف شرور معمول در لورل و هاردی فیلم های بزرگ و فجیع ، از قد بلند بود و 5 فوت 5 به قد بلند ایستاد. قد و لهجه انگلیسی او به او اجازه می داد تا علی رغم 40 سالگی ، به عنوان دانشجوی کالج به عنوان یک دانشجوی کالج بازیگر شود و هاردی در آکسفورد قرار بگیرد.
هال تقریباً هرگز نقش های بازیگر را بازی نکرد. این استثنا در سال 1941 بود ، هنگامی که او با Monogram Pictures با فرانک فایلن ، کمدین شخصیت ، با شخصیت کمدین ، فرانک فیلن همراه شد. هال همچنان در دهه های 1940 و 1950 ، گهگاه در تلویزیون ، بازی های بیت و نقش های پشتیبان را در موضوعات کوتاه و ویژگی های کوتاه ادامه داد و در فیلم نهایی آمریکایی چارلی چاپلین ، Limelight (1952) بسیار کوتاه ظاهر شد.
در سال 1956 او در برنامه تلویزیونی Cheyenne ، فصل 1 ، قسمت 11 ، "Quicksand" ، با بازیگران کلینت واکر ، با بازی دنیس هاپر ، جان آلدرسون ، رایت کینگ و پگی وببر ، نقش مهمی اما مهم بازی کرد. آخرین نقش او در یک فیلم کوتاه جو مک دوکس با بازی جورج اوهانلون بود ، بنابراین شما می خواهید پیانو را در سال 1956 بازی کنید.
هال در 7 دسامبر سال 1959 در شمال هالیوود ، کالیفرنیا درگذشت. یک خانه عمومی J D Wetherspoon در ارینگتون ، به عنوان ادای احترام به وی ، تالار چارلی نامگذاری شده است.